Yeminle gün geçtikçe mala döndüğü hissediyorum. Durmadan garip bir tempo içerisinde bi ordan bi buraya savrulup duruyorum. Bir bakıyorum Levent'te iş kulelerin ordayım, bir bakıyorum Tuzla'da kervan geçmez bir yerdeyim. Bünye iyicene saçmalamaya başladı haliyle.
Eskiden bi düzenimiz vardı. Giderdik ofise haftanın 5 günü sabah 8 akşam 6 çalışırdık Cuma oldumu da doğru içmeye. Şimdi en son ne zaman içki içtim onu bile hatırlamıyorum. Bu sene kombine de yalan. Artık hafta sonları ne b.k yeriz o da belli değil. Eskiden 2 hafta da bir maçlara giderdik öncesinde de oturur bi kaç bira yudumlardık. Artık o da yalan oldu.
Bi de kız meselesi var. Ulan en son ne zaman bi hatun kısmıyla oturdum güldüm eğlendim yedim içtim o da yok bellekte. Herşeyi bilgisayara kayıt ede ede mi bu hale geldim yoksa hakkatten bi nane yemiyo muyuz bilemiyorum.
Asıl ben bu durumdayken arkadaşların durmadan "olm yeni ortamlara akmalısın, yoksa olmaz karı kız muhabbetleri" gibi saçma sapan önerilerde bulunması. La sanki ben bilmiyorum yeni ortama akmadan hatun bulunmayacağını. Biliyorum arkadaşım. Tahmin ettiğinden fazla farkındayım hatta bu durumun. Sen bana reçete yazma ilacımı ver. Çok biliyosan "atıl kurt" diyicene "katıl kurt" desene. Koy önüme yemeği yemezsem o zaman bana umutsuz vaka muamelesi yap. Diğer şekil zaten olacak bişi varsa da sana niye ihtiyaç duyayım. Gider ekmeğimi taştan çıkarırım. Bilmem anlatabildim mi ahali?
zaman geçtikçe birşey yapmaya vakit ayrılmıyor ya..
YanıtlaSilşimdi yazıdan çıkardığın anafikir bu mudur? buysa süpersin! diye haykırasım geliyo :)
YanıtlaSil