İnönü Stadı; Hoşçakal

Uzun zamandır yazmıyodum bişiler. Marmaris etkisi olsa gerek diye düşünürken farkettim ki içimden paylaşacak bişiler bulamıyorum. Ta ki bugüne kadar. Herkesin en azından futbolu takip edenlerin bildiği İnönü'nün yıkılması muahbbeti çok canımı sıkıyor açıkçası. Hani şu dillere destan "İnönü Stadı'nı bilenler için söylüyorum, deniz tarafındaki kaleye yapılan atakta Beşiktaş golü buluyor" sözünün geçtiği yer. Hani şu evimiz gibi benmsediğimiz ve sevdiğimiz yer... Beşiktaş bugün son maçına çıkıyor orda. Maça gidicekler için inanılmaz duyguların yaşanacağı bir gün bugün. Örnek vermek gerekirse ben şimdiden hüzünlenmeye başladım. Karnımda ağrılar başladı yine. Gerçi ağrıları sabah içtiğim süte bağlıyorum ama genellikle böyle duygusal anlarda yoklar beni midem. Herneyse bugün son kez bende İnönü'deyim. Son kez avazım çıktığı kadar bağırmak için, son kez delicesine sevinmek için ve son kez dünya gözüyle görmek için. Fırsatı olanlara söylüyorum. Bu an kaçmaz. En azından sevinmek için sevmeyenlere söylüyorum.