Rahatladım Az Biraz....

Rahatladım açıkçası. Şu son günlerin büyük olayı Mehmet Topuz kavgasında sonuca ulaşıldı ya acaip bi sevindirik oldum. Nedeni basit aslında. Daha haberi ilk duyduğumda, televizyonda verdiği formalı röportajı ilk gördüğümden beri Mehmet Topuz'u Beşiktaş'ımda istemediğimi herkese söyledim. Bana göre ilk başlarda olmasa da zaman geçtikçe olduğu takımda arıza çıkaracak adamdır kendisi. Ego patlaması yaşamaya uygun bir şahsiyettir. Kayseri gibi bir takımda bile hemen her topu isteyen, hemen her frikikte topun başında olan bir nevi takım oyununun içine eden adamdır. Benim takımım kim nederse desin (özellikle şimdi ki yorumcu Sergen gibilerinin söylemlerine rağmen) güzeldir. Eksikleri yok mudur? Bence gereğinden fazladır eksiği. Ama takımdır. Özellikle 100. yıl şampiyonluğundan sonra benim içime sinen, benim Beşiktaş'ı bu kadar bağlanmama neden olan eski günleri hatırlatan bir hali vardır. Varsın benim takımım CL'de sıfır çeksin, varsın benim takımım ligde ilk 5'e giremesin. Ama benim takımımın oyuncuları egolardan uzak, kendini bilen, saygılı, düzgün adamlardan oluşsun. Rakibe saygısızlık etmesin, varını yoğunu ortaya koysun ama kavgasız dövüşsüz bitirsin maçlarını. Başkasına kelleni uçururum hareketi yapmasın, ikili mücadelelerde tabanla girmesin, karşı takımın oyuncusunun baldırlarına kramponlarının en sivri yerleriyle basmasın. Adam olsun kısaca. Yoksa Mehmet Topuz kalitesinde, kişiliğinde adam çok. Asıl Metin, Ali, Feyyaz, Kadir, Gökhan ve diğerleri gibi efendi, düzgün adam bulmak zor. Hele hele böyle bir başkanımız varken ( ne söyleyeceğini bilmeyen, her türlü olayın baş kahramanı) bulmak daha da zorlaşıyor ya neyse. Bir gün başkan da, onun gereksiz yönetim tayfası da (özellikle kendinden ölesiye nefret ettiğim Levent Erdoğan şahsiyeti kastedilmektedir) gidecektir. O günü sabırsızlıkla beklemekteyim. O gün heralde Beşiktaş bayraklarını camlara, balkonlara asmanın en doğru zamanı olacaktır.